21 เมษายน 2566…The UN 2023 Water Conference การประชุมน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภคระดับโลกครั้งแรกในรอบเกือบ 50 ปี ซึ่งเนเธอร์แลนด์และทาจิกิสถานเป็นเจ้าภาพร่วมกัน การประชุมดังกล่าวเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ภาวะโลกรวน กําลังทําให้วิกฤตน้ําทั่วโลกรุนแรงขึ้น ซึ่งส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อประชากรครึ่งหนึ่งของโลก
ผลรูปธรรมของการประชุมคือ วาระการดําเนินการแก้ปัญหาน้ําระหว่างประเทศ ซึ่งรัฐบาล สถาบันพหุภาคี ธุรกิจและองค์กรพัฒนาเอกชนได้ส่งคํามั่นสัญญากว่า 670 ข้อ เพื่อแก้ไขปัญหาความมั่นคงด้านน้ำ จนถึงขณะนี้มีรัฐบาลประมาณ 164 แห่งและองค์กรพหุภาคี 75 แห่งทำตามคํามั่นสัญญาแล้ว
ทั้งนี้ สถาบันทรัพยากรโลก (World Resources Institute) เผยแพร่การวิเคราะห์เบื้องต้นของความมุ่งมั่น ประเมินความเข้มงวด และผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น นอกจากนั้น WRI ยังให้คำมั่นของตนเอง 2 เรื่องด้วย คือ 1. สนับสนุนประเทศต่าง ๆในการลดความเสี่ยงของความขัดแย้งเกี่ยวกับน้ํา และ 2. ให้ความช่วยเหลือด้านเทคนิคและการเงินแก่เมืองต่างๆ ทั่วแอฟริกาเพื่อสร้างความยืดหยุ่นในการแก้ปัญหา
ต่อไปนี้เป็นคําแถลงของ Ani Dasgupta ประธานและซีอีโอของ World Resources Institute:
การประชุมครั้งนี้เป็นการปลุกแรงๆ ให้ตื่น ที่จําเป็นมากต่อการแก้ปัญหาวิกฤตน้ําทั่วโลกที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนหลายพันล้านคน นานเกินไปแล้วที่ปัญหาน้ําถูกมองข้ามในวาระระหว่างประเทศ ขณะที่ภาวะโลกรวนส่งผลให้เกิดวิกฤตทําร้ายเศรษฐกิจของประเทศต่างๆ ทําให้ผู้คนจํานวนมากขึ้นไม่ได้รับความเป็นธรรมจากการใช้น้ําที่ไม่ปลอดภัย วางใจที่จะดื่มกินไม่ได้ และทําให้เกิดความขัดแย้งที่รุนแรงเกี่ยวกับซัพพลายที่ขาดแคลน
WRI วิเคราะห์คํามั่นสัญญาโดยสมัครใจทั้งหมด 670 ข้อที่รัฐบาล ธุรกิจ องค์กรพัฒนาเอกชน และอื่น ๆ ส่งให้ไปทำเป็น Water Action Agenda แต่ก็มีกว่า 70% ขาดเป้าหมายเชิงปริมาณ หรือไม่ได้ใส่ปัจจัยความเสี่ยงเกี่ยวกับภาวะโลกรวน
Ani Dasgupta
ที่มา คลิกภาพ
อย่างไรก็ตาม มีประมาณ 200 รายที่สามารถเป็น Game Changer ที่แท้จริง คํามั่นสัญญาเหล่านี้หากได้รับทุนอาจส่งผลกระทบรูปธรรม ทําให้มั่นใจได้ว่าผู้คนจํานวนมากขึ้นสามารถเข้าถึงน้ําสะอาดและสุขาภิบาล ช่วยให้ชุมชนสร้างความยืดหยุ่นต่อน้ําท่วมและภัยแล้ง ลดความเสี่ยงของความขัดแย้งที่เกิดจากน้ํา การที่ผู้เกี่ยวข้องทุกคนต้องรับผิดชอบ และติดตามความคืบหน้าจะเป็นปัจจัยสําคัญ ต่อการก้าวไปข้างหน้า
เราสะท้อนความเชื่อมั่นของคณะกรรมาธิการโลกว่าด้วยเรื่องน้ำว่า เรากําลังมุ่งหน้าสู่ ‘ความล้มเหลวร่วมกันครั้งใหญ่’ เราต้องเปลี่ยนจากแนวทางแบบเก่าไปเป็นการแก้ทั้งระบบ ประเทศ องค์กรธุรกิจ และสถาบันพหุภาคีจะเป็นกุญแจสําคัญในการตรากฎหมายการเปลี่ยนแปลงนี้ พวกเขาต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่า ระบบเศรษฐกิจภาพรวมตระหนักถึงคุณค่าของน้ําอย่างเต็มที่ปรับปรุงการกํากับดูแลระดับชาติ รวมถึงการข้ามพรมแดนที่ครอบคลุม และสนับสนุนเงินทุนที่จําเป็นสําหรับการเปลี่ยนแปลง
“ปัจจุบันมีการใช้เงินแก้ปัญหาน้ำทั่วโลกประมาณ 200-300,000 ล้านดอลลาร์ต่อปี และหนึ่งในสามใช้กับพื้นที่ทะเลทรายซาฮาร่าในแอฟริกาเพียงแห่งเดียว ประเทศร่ำรวยต้องก้าวขึ้นมาช่วยประเทศกําลังพัฒนาให้มากขึ้น ขณะเดียวกันก็ต้องสร้างกลไกเพื่อดึงดูดการลงทุนของภาคเอกชน หลายๆประเทศไม่มีทางเจริญได้เลยถ้ายังขาดน้ํา ทุกวิธีที่มีในปัจจุบัน รวมถึงบางเคสที่ลงมือทำจริง ไม่เคยแก้ปัญหาอย่างชัดเจนได้เลย”
ที่มา
